ปริญญา อินทร์อุดม
หนามงิ้วตำหัวใจใครคนหนึ่งคงปักตรึงถึงแก่นแน่นไฉนถ้าหากถอนเกรงจะหักปักคาในเลือดจะไหลไม่หยุดสุดเยียวยายาวสิบหกองคุลีที่เรียวหนามปักลึกลงคงตามความปรารถนาตามรู้สึกนึกรักคงปักคาทรมาทุกทาง...ทำอย่างไรเป็นหนามตำหัวใจในที่ลับแต่คนกลับแอบมองจ้องสงสัยเฝ้าจับตาอยากเห็นความเป็นไปเรื่องรำไร รำไร ไยชอบจังหนามงิ้วคือเรียวหนามแห่งความผิดในความคิดติดกรอบระบอบขังแต่เจ้าหนามชีวิตที่ติดตังแทงกระทั่งเลือดสาดขาดใส่ใจปล่อยให้เจ็บจนตายใต้ระบอบที่ตีกรอบมารยาแถมสาไถยเล่มเท่าศอกตอกทำระยำใดเป็นเรื่องในระบอบ...ตายชอบธรรมหนามงิ้วตำหัวใจเจ็บไม่มากไม่เท่าฉากหนามที่แจ้งแทงกระหน่ำเมื่อหัวใจตกอับต้องรับกรรมหนามงิ้วตำอาจิณ...ก็ย