บพิตร
ฝนดาวตกร่วงพราวจากราวฟ้า
ดวงดาราถึงคราวเจ้าร่วงหล่น
ไกลสุดเอื้อมสายตาฟ้าเบื้องบน
หาหลุดพ้นสัจธรรมที่นำทาง
ถิ่นไกลโพ้นจักรวาลผ่านปีแสง
มิรู้แหล่งก่อเกิดกำเนิดร่าง
วงโคจรผ่านวิถีที่จัดวาง
ความเวิ้งว้างมืดมิดนิจนิรันดร์
ความเปลี่ยนแปลงกาลเวลาพาทุกสิ่ง
สู่ความจริงเป็นไปใช่เพ้อฝัน
แม้ดวงดาวพราวแสงแข่งตะวัน
ก็มีอันหล่นร่วง ณ ห้วงกาล
แสงวาบวาวพราวพรายก่อนหายวับ
แล้วมืดดับดวงไปไร้สัณฐาน
เสียงชื่นชมงามนักจักใดปาน
คำกล่าวขานลืมเลือนวันเคลื่อนลา
หมู่ดวงดาวมิแตกต่างทางชีวิต
มิอาจติดเด่นดังอยู่ค้างฟ้า
วันนี้อาจสาดแสงแข่งจันทรา
วันข้างหน้าต้องดับแน่แท้ทุกดวง
ก่อนสูญดับลับไปใต้โ
1101
4
0
หน้าส่วนตัว
