คนลานเทวา
( ๑ )
ไกลโพ้นแห่งมหานที
เรือแก่นจันทร์ดั้นวารีระล่องฝ่า
มรสุมกร้าวแฝงแรงมนต์ตรา
อันร่ายเร้าโดยกามาเริงสราญ
สิงคารสหยดหวานจะผ่านล่วง
สันตรสแห่งห้วงใดตรึงซ่าน
โลกสิหวนกำซาบในวาบกาล
หัสสวารบันเทิงระเริงริน
แลรสใดไหนซึ้งถึงที่สุด
เถอะมนุษย์ผู้ใคร่ไม่รู้สิ้น
ปรากฏแห่งชีวาอยู่อาจิณ
คืออยากเกียรติกามกินในสันดาน
ทุกมรรคาตัณหาเร้นเป็นธุระ
จักปล่อยปละกังวลใดพ้นผ่าน
จากคืบศอกหยอกยื่นใดชื่นบาน
รติกาลครู่สดับก็ลับลา
โดยมิอาจมั่นยืนในสภาพ
เพระต่างซาบซ่านไหวในคุณค่า
คุณสมบัติเคลือบแฝงแห่งมายา
หลอกลวงตาลวงใจหวั่นไหวตาม
แลมิพบใดสิ้นถวิลวาด
และมิอาจตอบย้ำในคำถาม
โดยฐายีภาวะแห่
1390
3
0
หน้าส่วนตัว
