ในยามหนาวหมอกพราวเช่นคราวนี้ เธอจะมีฉันข้างกายไม่ไปไหน โอบกอดเธอให้อุ่นละมุนใจ ด้วยอุ่นไอแห่งรักและภักดี ในยามฝนหล่นพร่ำกระหน่ำสาด อย่าได้หวาดจะไม่คลาดจากเธอนี้ มีร่มกางป้องขวางด้วยไมตรี ให้คนดีคนนี้ไม่เปียกปอน ในยามร้อนทอดถอนด้วยร้อนเร้า จะปัดเป่าคอยพัดช่วยผัดผ่อน เป็นผ้าเย็นซับเหงื่อเอื่ออาทร ไม่ลดรอนความห่วงแม้ช่วงวัน จะรักเธอไปทุกฤดูกาล สุขทุกข์ผ่านหัวใจไม่ไหวหวั่น กี่ร้อนหนาวกี่ฝนโปรย ด้วยผูกพัน จะยืนยันรักนิรันดร์จนสิ้นลม
1672
7
0
หน้าส่วนตัว
