ห้วงในจิตคิดในใจไปหนักหนา ดั่งกายเงียบ-ใจบ้าระอาสูญ หลั่งน้ำตาภายในใจอาดูร จักกอปรเกื้อกลับคืนฟื้นไม่มี สนามรบไฟรุกเผ่าห้วงฝัน ผลาญสัมพันธ์ผองมิตรปลิดราศี กลางกองไฟใจยังเหน็บหนาวทุกนาที กลางป่าปูนนี้-คงใกล้ปราชัย ไฟในใจใกล้ดับต่างไฟรุก มันโหมบุกระอุอักชักหวั่นไหว ใกล้พ่ายแพ้กลางกรุงและกลางใจ จึงยิ้มไหว เพียงยิ้มเย้ยอย่างเคยตัวฯ