ชอบฉันจริงๆน่ะหรอ เดี๋ยวฉันขอให้พูดอีกทีได้ป่ะ พูดให้เหมือนเดิมอีกทีนะ เผื่อว่าฉันจะฟังผิดเพี้ยนไป ฉันก็ซุ่มซ่ามออกแบบนี้ ไม่เห็นดูดีที่ตรงไหน พูดก็เก่งแถมดื้อรั้นจะตายไป เธอยังบอกว่ารับได้อีกงั้นเชียว แค่เธอพูดมาให้ฟัง ฉันก็ยังกลับไปทบทวนหลายเที่ยว จริงๆแล้ว ใรใจก็มีเธอคนเดียว ไม่เคยแม้แต่จะเหลียวมองใคร เธอกุมมือฉันแน่น สิ่งที่เข้ามาแทนคือความหวั่นไหว ได้ยินแต่เสียงของหัวใจ จะบอกออกไปก็ยังเขินอยู่ดี