พี่ดอกแก้ว
แสงแดดกล้าพาลมร้อนระอุ
ความแห้งแล้งปะทุทุกระแหง
สีเขียวสดทั้งหมดเริ่มเปลี่ยนแปลง
เป็นเหลืองแดงน้ำตาลกาลผลัดใบ
พื้นดินชุ่มแดดรุมจนแตกแยก
ร้อนชำแรกสู่เรือนพักอาศัย
แสบผิวเนื้อเมื่อรับระอุไอ
ทุกข์ที่ใจพลันเกิดเปิดเวที
อยากหนีร้อนวอนลมให้เย็นฉ่ำ
อยากเห็นสายฝนพร่ำไล่ร้อนหนี
อยากให้หนาวย้อนเยือนเรือนอีกที
อยากจะมีความสดชื่นและรื่นรมย์
แต่ทุกสิ่งที่เป็นจริงกลับร้อนมาก
เมื่อยิ่งอยากยิ่งแย่แพ้ขื่นขม
ยิ่งทุรนทุรายใฝ่หาลม
ยิ่งระทมเพราะลมร้อนย้อนรอบกาย
เมื่อหยุดอยากไม่มากในเงื่อนไข
ความร้อนใจคลายผ่อนหย่อนเส้นสาย
ใช้ชีวิตกลางร้อนไม่วุ่นวาย
รับมือได้กับแดดกล้าคร