เฝ้าอธิษฐานผ่านฟ้ามาเนืองนิจ จนดวงจิตต้องพิษลมให้จมหมอง ขาดไออุ่นการุณรักมาปักครอง สุดใจปองจะหวังรักจากบุพเพฯ จึงได้เปลี่ยนคำวอนจากก่อนเก่า ที่เร่งเร้าให้ดวงจิตคิดไขว้เขว มาเป็นยื่นให้ฟ้าดินสิ้นลังเล อย่าถ่ายเทรักที่เหลือ..มาเผื่อเรา..อิอิ วอนฟ้าดินจงน้อมนำตามที่บอก อย่าได้ยอกอกบางที่ว่างเหงา ขอพรพรหมอย่าพร่างพรู...มาสู่เรา ยื่นให้เขาที่คอยหมั่น..อธิษฐานรักเถิดเอย..หุหุ ...แบบไม่ว่า