คนเมืองลิง
เพราะผูกพัน..เกินจิต คิดเมินเฉย
คนคุ้นเคย เจ็บหนัก ต้องรักษา
คนข้างเคียง เยี่ยงเรา เฝ้านำพา
คอยห่วงหา สร้างขวัญ กำนัลใจ
จะอยู่ข้าง..ร่างกาย ช่วยคลายหนาว
จะอยู่เฝ้า หากจิต คิดหวั่นไหว
จะคอยอยู่ ดูแล บาดแผลใด
เยียวยาให้ หายเจ็บ เหน็บบรรเทา
ถึงเธอแกร่ง เด็ดเดี่ยว ไม่เหลียวหา
คอยใครมา ปลอบขวัญ ในวันเหงา
แต่สำนึก ลึกล้ำ ซ้ำซึมเซา
ลวงสร้างเงา หลอกตน บนเดียวดาย
อย่าขับไล่ ไสส่ง จงรับรู้
ฉันจะอยู่ เคียงข้าง ไม่ห่างหาย
จะสร้างขวัญ กำลัง ทั้งใจกาย
สู้โรคร้าย หายขื่น กลับคืนดี..
ทำใจว่าง วางก่อน รอนรู้สึก
ในสำนึก ปล่อยวาง ช่างสุขี
ฟื้นคืนใหม่ ให้กระจ่าง ทางชีวี
นำวิถี..พ้นห้วง