ฉันคือใครใครคือฉันที่เป็นอยู่ ยังมองดูด้วยความที่สงสัย ต้องแสดงแกล้งเป็นสิ่งไม่ใช่ ลวงโลกไปครวญคิดในสิ่งทำ สงบสติคิดทบทวนเรื่องเก่า เก่า เอามาเล่าให้ใจฟังที่เพรี่ยงพร้ำ เพราะอะไรพลาดไปแล้วควรจำ อย่าให้ซ้ำรอยเก่าเหมือนอย่างเคย คิดฟุ้งซ่านสารพัดกัดไม่ปล่อย ใจละห้อยคอยคุมไม่เปิดเผย ซ่อนความทุกข์ที่เป็นเหมือนเชลย แสร้งเปิดเผยเริงร่าเป็นละคร หลอกโลกไปวันวันเป็นฉาก ฉาก แต่ในรากลึกลงไปต้องหลับซ่อน เก็บน้ำตาแอบร้องไห้หลังละคร ใจเปียกปอนไปด้วยพิษน้ำตา
1186
1
0
หน้าส่วนตัว
