ภูมรินทร์บินทั่วฟ้า หมดเรี่ยวแรงอ่อนล้า ผ่อนหน้าลงดิน สุดชีวินสิ้นไร้ ขาดคู่รักอยู่ไซร้ ห่อนทิ้งกำสรวล ทนกลิ่นหวลยอกเย้า ผกาช่างชวนเร่งเร้า แต่เฝ้าติดตาม ..แบบว่าพี่แต่งได้แค่นี้ครับ ไม่รู้ใช้ได้หรือเปล่ารบกวนท่านอื่นชี้แนะด้วยครับ..ส่วนโคลง...สามสุภาพคงต้องไปศึกษา..แบบว่าลืมอะครับ...จริง ๆ ก็อยากแต่งเป็นเหมือนกันครับ