เพรง.พเยีย
๏ ลืมเสียเถิดแต่นี้.............พี่ชาย
ลืมเถิดอย่าเสียดาย...........ตัดน้อง
เกินกว่าที่สองสาย.............ใยเปลี่ยน แปลงเนอ
วอนพี่จงอย่าข้อง..............ขุ่นน้ำใจนาง ฯ
๏ เอ็นดูน้องย่อมแจ้ง.........แก่ใจ
เพียรส่งเนื้อความนัย..........ไป่ท้อ
กี่ครั้งกับผลักไส................คืนส่ง
แม้หนึ่งคำตัดพ้อ...............สักน้อยมีหรือ ฯ
๏ อาทรพี่สุดตื้น................ตันทรวง น้องเนอ
ใช่ดั่งสายลมลวง................รับรู้
ปรารถนาลบปัดปวง............รอยอดีต สิ้นนา
หวังจักเห็นหนึ่งผู้................ผ่านเศร้าโศกสมัย ฯ
๏ น้ำใจนั้นซาบซึ้ง.............ทรวงศรี
ละหยาดละหยดมี......