พรุ่งนี้จะมาถึงแล้ว พราวแพรวสวยสุขใส แต่มันเป็นของใคร มันไม่ใช่ของฉันเลย น้อยครั้งที่มีสุข ความทุกข์นั้นมีเสมอ เปรียบเสมือนดังเพื่อนเกลอ มาเสนอแม้อยู่ไกล ตราบสิ้นนิจนิรันดร์ ทิ้งความฝันฉันไว้ให้ ขอให้เธอสานต่อไป ด้วยหัวใจที่ดีงาม จะหันหลังให้กับโลก ทิ้งความโศกไว้ข้างหลัง จะขอก้าวเดินไปยัง ทางสว่างที่ห่างไกล ก่อนชีวิตจะมลาย ตายตามฝันที่ฝังดิน สิ่งสุดท้ายในสมอง มีเพียงกองเถ้าสับสน กว่าชีวิตจะมืดมน คนคงได้พบพาน
659
0
0
หน้าส่วนตัว
