ดอกรักสีม่วง..กำลังจะร่วงหล่นพื้น น้ำตารื้น..ไม่มีผู้คนที่ไหน จะหันมาพิศมองแล้วลองใส่ใจ ดอกรักสีม่วงร้องไห้..ใคร ๆ ก็หมางเมิน มีความรักไว้รออยู่เต็มเปี่ยม ความรู้สึกยอดเยี่ยม..ไม่ใช่แค่ผิวเผิน ทำไม..รักสีอื่น..คนต่างชื่นชมเพลิดเพลิน น้อยใจเหลือเกิน ที่เกิดมาแล้วไม่มีคนใยดี ดินเอย..เป็นเพื่อนฉันนะ..อย่าห่างหาย แค่นี้ก็เจ็บเจียนตาย..ผู้คนบ่ายหน้าหนี ฉันเลือกเกิดไม่ได้..จึงต้องช้ำอยู่อย่างนี้ ไม่รู้ชีวิตจะยาวนานได้กี่ปี..แต่รักนี้..มอบให้..เจ้าคนเดียว
570
18
0
หน้าส่วนตัว
