ธมกร (ศิวกานท์ ปทุมสูติ)
ขออภัยจากใจจริง
ทำไมผมไม่ออกไปอาบทุกข์
รบรุกกับพี่น้องในท้องถนน
เพราะผมเห็นชัยชนะไม่คงทน
สิบสี่ตุลาประชาชน...ได้บทเรียน
กระทั่งยุคเลือกพรรคต้องยุบพัง
เลือกข้างกันกี่ครั้งไม่เคยเปลี่ยน
ทุกคอกเสือเนื้อเน่าอยู่เนาเนียน
มิอาจเขียนมโนคติจากโคลนตม
ผมมิไว้ใจรักสักพรรคเดียว
เพราะรู้เขี้ยวเห็นเล็บมันเสพสม
ไม่อาจร่อนพัชราในอาจม
จึงเลือกทางสร้างสังคมและรอคอย
ขออภัยแม้รักมิตรสนิทญาติ
ยังไม่ออกไปร่วมบาทวิถีถ้อย
วถีเหงื่อเรื่อแรง...จักแฝงรอย
สู่รากฝอยรากแก้วของแผ่นดิน
ออกจาริกวรรณกรรมดื่มด่ำธุดงค์
เพื่อปักธง ปัญญาธรรม ทุกภาคถิ่น
เพราะเชื่อว่าถ้านกกระจาบไม