ชั่วคราวดอกสวยก็ร่วงหล่นหมุนวนดั่งวัฏสงสารมีเกิดมีดับไปกับกาลสุขทุกข์พ้นผ่านไม่จีรัง--------****------------ทิ้งอัตตาความจริงทุกสิ่งสรรพนั่งสดับฟังธรรมคำสั่งสอนที่เกิดแก่เจ็บตายคลายอาวรณ์ไฟโชนฟอนปลายฟืนฝืนได้ฤาดับปลายแต่กลิ่นไหม้...ยังคงประจักษ์เจตจำนงค์...ไป่พ้นตัดห่วงบ่วงพะวง...หาขาด ท่านเอยรูปรสสัมผัสท้น...บทเบื้องดั่งควันฯแก้วประภัสสร//ขอคนแก่เขียนบ้างสักกลอน ..
1841
0
0
หน้าส่วนตัว
