ครูพิม
มองเห็นดาวนั่นไหม
วับวับไกลระยิบระยับ..ประดับสรวง
ดุจมณีประดับไว้แนบในทรวง
ส่องใจดวง...อ่อนล้า...คราอ่อนแรง
มองเห็นฟ้านั่นไหม
ขอบฟ้าไกลใกล้ค่ำมีลำแสง
สาดสะท้อนเรื่อเรืองเหลืองแสดแดง
สว่างแจ้ง...พลันหม่น...ปนสีดำ
มองเห็นจันทร์นั่นไหม
ที่สุกใสสวยงาม..ในยามค่ำ
แสงนวลส่องผืนหล้าฟ้าหม่นดำ
ร่ายระบำ..ย่ำราตรี..ที่ยาวนาน
มองเห็นตาฉันไหม
มีความนัยซ่อนเร้นเห็นอ่อนหวาน
รักซ่อนอยู่เอ่อล้นท้นดวงมาน
รอพบพาน..เพื่อหลอม...ในอ้อมทรวง
มองเห็นใจฉันไหม
มีความนัยแห่งรักภักดิ์และหวง
รักที่ก่อช่องามอร่ามพวง
ใจทั้งดวงห่วงหายามลาไกล
แม้นไม่เห็นขอให้รู้
ว่าพร้อมสู้เคียงกันมิหวั่นไหว