..๏ พายุโหมซัดสาดเกรี้ยวกราดคลั่ง โถมประดังถ้วนทั่วหัวระแหง ปีศาจร้ายร่ายรำอวดสำแดง ช่างผาดแผลงระรานเที่ยวพาลคน โอ้ ..ขุนเขายืนสง่าอย่างกล้าแกร่ง ลมกรรโชกสะบัดแรงแฝงห่าฝน ยืนสถิตมิเคลื่อนเหมือนเตือนตน ไม่สับสนต่อลมร้ายทำลายตัว ขอเจ้าเป็นเช่นภูเคียงคู่หล้า ยืนหยัดท้ากระจ่างใจไม่สลัว ลมพายุแม้นรุมโรมโถมน่ากลัว รับรู้ทั่วแต่มิหวั่นนึกพรั่นใด โอ้ภูผาจอมปฐพีที่ข้ารัก เจ้าตระหนักว่าลมร้ายร้ายแค่ไหน เจ้าจึงปล่อยลมคล้อยลอยผ่านไป สงวนใจมิตอบโต้โมโหลม๚ะ๛
1518
11
0
หน้าส่วนตัว
