ลักษมณ์
๐ สิบเศียรยี่สิบมือมิอาจช่วย
มอดม้วยหมดวงศ์พงศ์ยักษา
สิ้นฤทธิ์อสุรีอสุรา
จักกู้กรุงลงกาด้วยฉันใด
๐ เหม่..อ้ายพิเภกมาแปรพักตร์
แหกหักเห็นขี้ดีกว่าไส้
ถนอมรักหนักยิ่งว่าจริงใจ
แท้จำลองรูปไว้ไม่เป็นจริง
๐ วะเหวยเฮ้ยพวกพระรามลักษมณ์
สองมือฤๅจะหักทลายหิ้ง
ฝูงเหล่าบริวารทหารลิง
แถมมหิงส์แหกคอกมาหลอกกู
๐ ออกอาการหมาตายเห็บกระโดด
ทั้งโคตรทั้งครอกตะคอกขู่
เจ็บนี้เจ็บจำถึงคำครู
จำขว้างงูอย่างไรไม่พ้นคอ
๐ สิบเศียรสิบปากไม่พอสั่ง
ยี่สิบมือสุดจะตั้งบัลลังก์ต่อ
มาลักล้วงดวงใจไปหมดจอ
ไม่รู้เลยว่าก่อวิบากกรรม
๐ จำเพาะผิดว่าพาสีดาเดียว
มาลดเลี้ยวไล่ล้มถึงจมคว่ำ
ทั้งต้นตอหน่อหนามกระหน่ำตำ
1335
2
0
หน้าส่วนตัว
