หากพายุพัดกระหน่ำย้ำดวงจิต แม้หมายคิดสิ่งใดหาลุผล ไร้สตินำทางห่างผู้คน ก็โศกเศร้าเผาตนทุกที่ไป ทะเลทรายไร้น้ำมาหล่อเลี้ยง ยังพอเพียงให้เห็นเด่นชัดได้ กระบองเพชรหนามคมอีกมากมาย ยืนตระหง่านอยู่ได้หลายสิบปี จิตใจเราถ้าเผาเพลิงพิโรธได้ ก็ยิ่งใหญ่กว่าทะเลที่ว่านี้ แม้ค้อนทุบให้ตายวายชีวี จะยืนอยู่ในปฐวีได้เช่นไร