พี่ดอกแก้ว
มีบ่อยครั้งได้ฟังความคิดเห็น
หลากประเด็นในธรรมที่พร่ำขาน
ถึงเรื่องราวของไตรลักษณาการ
คือพื้นฐานแก่นแท้ตัวแปรธรรม์
ต่างเรียนรู้ดูจำคำกล่าวนัย
ว่าทุกสิ่งเปลี่ยนไปในเรื่องขันธ์
มีเจริญและเสื่อมสลับกัน
วัฏจักรเช่นนั้นเรียนเข้าใจ
แต่เมื่อปิดตำรามาโลกจริง
กลับทอดทิ้งนิยามของเงื่อนไข
มีความคิดติดความเที่ยงหล่อเลี้ยงใจ
เมื่อวิพากษ์สิ่งใดล้วนอัตตา
เช่นคิดว่าหน้าอย่างนี้ทำเช่นนี้
เหมือนเดิมเดิมที่มีแต่ปัญหา
หน้าอย่างนี้ไม่มีทางพัฒนา
ตัดสินว่าเขาคิดผิดเหมือนเดิม
หรือเห็นว่าน่าจะดีเหมือนอย่างเก่า
อยากให้เขาอุดหนุนและส่งเสริม
อยากให้เขาอ่อนน้อมไม่เหิมเกริม
อยาก
1650
20
0
หน้าส่วนตัว
