..สายลมทะเล..
เสียงระเบิดกึกก้องเต็มสองหู
เศษสะเก็ดปลิวหวืออื้อพรายพร่า
ลมกระแทกจุกอกนรกดา
สายกระสุนสาดมา..ไม่ตั้งตัว
ฝ่าพง ดงระเบิดมาทุกย่าน
ใจชายกายทหารจึงยิ้มหัว
อินทร์พรหมยมบาลยังคร้านกลัว
อุทิศหัวเพื่อชาติ ขลาดอะไร
มโนมอบพระผู้ เสวยสวรรค์
พลีกาย ทรงธรรม์ ถวายให้
ดวงใจ มอบสิ้น ซึ่งเมียขวัญ
เกียรติศักดิ์รักนั้น สถิตตัว
......................................
ไม่เจ็บเลยสักนิด แต่เลือดไหล
หลังมาจากข้างใน เหมือนท่อรั่ว
เอะอะ เอ็ดตะโร กันเนียนัว
ภาพที่เห็นมืดมัว ลงช้าช้า
พระไพรีพินาศห้อยคอเพื่อน
แม้จะเลือนยังเตือนกับตนว่า
ชีวิต ทุกชีวิต มีเวลา
ได้เกิดมา ทำหน้าที่..ดีพอแล้ว
...