พุด
ร่ายรจนาบทกวีแสนสวยงาม
ในนิยามหญิงหนึ่งซึ่งช่างฝัน
ในดวงใจวัยเยาว์นิจนิรันดร์
มหัศจรรย์ราวสายรุ้งสุนทรีย์
มีบทเพลงในฤดีที่หวานแว่ว
ระฆังแก้วแพรวพรายพิเศษศรี
กับงามเงียบเรียบง่ายในชีวี
กับวันที่ดายเดียวลำพัง
เหมือนดวงดอกไม้แย้มบานในดวงจิต
ชื่นชีวิตชุบชีวาต่อเติมหวัง
เหมือนนวลนางนกไพรพรากรวงรัง
ทิ้งความหลังบินสู้ฟ้าท้าฝันไกล
ตามดวงดาวประจำชีพซึ่งโชนช่วง
ชัดฉายดวงส่องสว่างช่างสุกใส
กับแก้มอิ่มยิ้มรอเลิกหนาวใจ
พร้อมจุดไฟรักรจนาฝากอาทร....
ฝากอาวรณ์จากใจดวงอรชรพุดพัดชา...!
.........................................
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song48.html