เสียงหวีดหวิวแว่วแว่วมาแต่ไกล จากมวลหมู่แมกไม้ในกลางป่า มันช่างเจ็บแปลบไปในใจข้า เพียงเพราะว่าข้าไม่อยากเห็นเจ้าตรม อยากจะหาสาเหตุแห่งเสียงนั้น อะไรกันทำให้เจ้าไม่สุขสม เดินมองหาเด็ดดอกเคยดอมดม ก็ไม่สมใจข้าไม่ยักมี ในวันนี้ป่าเปลี่ยนเลี่ยนเตียนโล่ง ใจก็โหวงโล่งเตียนดั่งไพรี อันจะหาต้นตอของเสียงนี้ ต้องไปที่กลางป่าแน่จริงเทียว ลึกเข้าไปพงไพรใกล้วารี ยังโชคดีมีอยู่ให้พืชเขียว แต่นิจจาวารีเหลือนิดเดียว แย่จริงเชียวไม่นานคงจบกัน เจ้าคงร้องบอกข้าว่าสิ่งนี้
854
9
0
หน้าส่วนตัว
