ผู้เฒ่า..โง่งม
ทะยานเกลียวเกรี้ยวกราดซัดสาดส่ง
บรรลุลงแดนดินถิ่นอาศัย
คลื่นยักษ์โถมโหมฆ่าจนสาใจ
มิเลือกใครขวางหน้าไม่ปราณี
แสนศพเซ่นเห็นดุจใบไม้ร่วง
เป็นผลพวงอุจาดมิอาจหนี
หยาดน้ำตาเนืองนองธรณี
อาบร่างที่ไร้วิญญาณ์ทั่วธานิน
ด้ามขวานทองสนองคลื่นยื่นวิบัติ
หกจังหวัดวอดวายเพราะสายสินธุ์
เคยสวยงามหนึ่งแคว้นในแดนดิน
ต้องสูญสิ้นเวทนาอันดามัน
หลายพันศพพบซากตายจากคลื่น
อีกหลายหมื่นสิ้นโฉลกต้องโศกศัลย์
หลายชีวิตเหลือน้ำตาสุดจาบัลย์
มหาวันวิปโยคในโลกคน
ซึนามิคลื่นบรรลัยยามใกล้ชิด
ในชีวิตมิรู้จักแม้นสักหน
แผ่นดินไทยไม่เคยเห็นประเด็นกล
ยามผจญมัจจุราชอนาถจินต์
น้ำตาไทยไหลรินทุกถิ่นฐาน
ร่
1222
12
0
หน้าส่วนตัว
