หนาวสายลมห่มใจในคืนนี้ ด้วยไม่มีคนของใจในอ้อมกอด ไม่มีคำหวานล้ำคอยพร่ำพรอด และอ้อนออดรำพันชมจันทรา หนาวน้ำค้างกลางใจใช่เหน็บหนาว ด้วยดวงดาวทอแสงทองจากท้องฟ้า เป็นสายใยไออุ่นกรุ่นฝากมา เหมือนปลอบว่าอย่าร้องไห้ในราตรี หนาวเพราะใจคร่ำครวญกำสรวลเศร้า และหงอยเหงาจับใจไม่หน่ายหนี อยากจะหลับแล้วตื่นคืนฝันดี ข้ามคืนนี้ผ่านไปไม่จดจำ.