ไม้หอม
ในวันสายฝนพรำบางเบาชีวิตก็ยังเงียบเหงาอ้างว้างทั้งที่มีคนอยู่ร่วมทางเหมือนไม่ได้เคียงข้างไม่ได้ผูกพันเหมือนว่างเปล้าร้างไร้ในรู้สึกเหมือนส่วนลึกแตกต่างซึ่งทางฝันเหมือนอยู่ใกล้แต่ไกลห่างความสำคัญเหมือนว่ารักแท้จริงนั้นมันลวงตาเหมือนไม่เคยใกล้ชิดสนิทรักเหมือนไม่เคยแน่นหนักในห่วงหาเหมื่อนไม่เคยมีอยู่จริงในเวลาเหมือนไม่เคยปรารถนาจะภักดีเหมือนจะรักแต่มันก็ไม่รักเหมือนอกหักน้ำตามาไหล่ปรี่เหมือนว่าเศร้าปวดร้าวในฤดีเหมือนบางทีถึงวันที่ต้องแยกทางในวันสายฝนพรำบางเบาชีวิตก็ยังเงียบเหงาอ้างว้างทั้งที่มีคนอยู่ร่วมทางเหมือนไม่ได้เคียงข้างไม่ได้ผูกพัน