อริญชย์
อิสระเสรีในชีวิต
อิสระเสรีในชีวิต
ไม่ยึดติดพฤกษาหลังคาโบสถ์
แรมรอนทางพักพิงใจลิงโลด
ผ่านเขาโขดเนินผาศิลาแลง
สู่ความหวังครั้งใหม่ด้วยใจหมาย
คงพราวพรายดั่งดาวสกาวแสง
ขยับปีกหลีกเมืองอันเหลืองแดง
ใต้นามแฝงนกขมิ้นโบยบินไป
เงียบสงบลบฝันคืนวันเก่า
กลางลำเนาเขาป่าแหล่งอาศัย
ยอมสู้ทนศักดิ์ศรีกวีไพร
ไม่หวั่นไหวเรื่องราวที่ร้าวราน
ฟังจิ้งหรีดยามเช้าเกรียวกราวเสียง
กินอยู่เพียงผักปลาเป็นอาหาร
ดื่มน้ำเย็นจากต้นน้ำลำธาร
หมั่นจดจารบทกวีเสรีชน
เปิดกระดานลานใจอันใหญ่กว้าง
เพื่อถากถางทางไสวอันไร้หม่น
เก็บความงามบทกวีฤดีดล
เพื่อให้ตนคนเดียวอ่านเท่านั้นพอ!ฯ