ค้างคาวคืนคอน
เรียนประธานท่านใหญ่ในThai Poem
ตัวข้ายอมให้ท่านนั้นผลักไส
ขอร้องเรียนเขียนเรื่องที่เคืองใจ
คงจำได้วันก่อนนึกย้อนดู
ปีที่แล้ว...แก้วโนรี...นามนี้แหละ
เคยมาแวะพักผ่อนอ่านกลอนหรู
งามทั้งถ้อยร้อยคำตามเชิงครู
แต่ไม่รู้จะแต่งแกล้งหรือจริง
ฉันทลักษณ์อักษรซ่อนอยู่ไหน
ของของไทยมีค่าหนาชายหญิง
เรียนประธานผ่านกลอนมาอ้อนอิง
อย่าได้ทิ้งของไทยในเชิงกลอน
หรือโคลงฉันท์มันยากหากลองแต่ง
หรือร่ายแกล้งกาพย์ยากจากอักษร
ขอเพื่อนพ้องตรองไตร่ในคำวอน
กลัวถึงตอนต่อไป...ไร้ตำรา
เมื่อวันผ่านหลานเหลนเล่นไม่รู้
สงสารครูผู้เฒ่าเฝ้ารักษา
วางสัมผัสจัดไว้ให้นานมา
จะไร้ค่าด้วยเหล่