คนปลายฟ้า
# ไกลสุดสาย ปลายฟ้า ป่าแมกไม้
บนดอยใหญ่ ไพรสันธ์ อันเงียบเหงา
อนงค์นาง ช่างสดสวย ด้วยวัยเยา
เป็นที่เฝ้า ปองหมาย ของชายชาญ.....
# จวบพบรัก ปักกมล สุดทนได้
ตกลงใจ ไม่รอช้า วิวาห์หวาน
หวังครองรัก ด้วยฝัน นิรันดร์กาล
มีลูกหลาน ประสานใจ ให้ยั่งยืน....
# จากหนึ่งปี มีต่อสอง ล่องเป็นสาม
ผ่านโมงยาม งามงอน นอนสะอื้น
ไม่มีบุตร ให้เชยชม สุดขมขื่น
จำต้องฝืน หย่าร้าง กลางน้ำตา....
# อุทิศตน บนความทุกข์ สุขคนอื่น
ทุกค่ำคืน ฝืนรับ กับตัณหา
ทอดเรือนร่าง เป็นครู รู้วิชา
สอนกลกาม กามา ชายชาตรี...
# หนุ่มน้อยใหญ ใครเอย ไม่เคยชิด
อย่าเบือนบิด เอียงอาย หรือหน่ายหนี
เชิญสถาน ลานสาวกอด ยอ