ลำแสงทองสิ้นสายที่ปลายฟ้า ดวงดาราเริ่มฉายประกายแสง ความหมองหม่นบนหล้าพาโรยแรง ฟ้าสีแดงอมเทาช่างเหงาใจ ช่วงชั้นสีที่สลับกับผืนฟ้า ทอดสายตาแลมองอย่างหมองไหม้ ม่านราตรีคลี่คลุมรุมหทัย รอดวงใจกลับเรือนเยือนแผ่นดิน ป่านฉะนี้จะเป็นเช่นไรบ้าง หรือมีภัยหลงทางจนพลัดถิ่น สุขหรือทุกข์อย่างไรใคร่ยลยิน จะโบยบินไปรับกลับคืนทรวง อยู่ตรงนี้ที่เก่าช่างเหงาจิต คะนึงคิดผ่านวันที่เลยล่วง รู้หรือไม่มีใจอีกหนึ่งดวง ทุกนาทีเป็นห่วงคนอยู่ไกล