victoriasecret
เช้าวันจันทร์...พลันเหงา...เปลี่ยวเปล่าจิต
เฝ้าแต่คิด...ถึงดวงใจ...ที่ใหลหลง
เธอจะเป็น...เช่นไร...ให้พะวง
ป่านนี้คง...คิดถึงพี่...ที่จากมา
วันอังคาร...สงสารตัว...มัวแต่เศร้า
คิดถึงเจ้า...ยุพิน...ถวิลหา
คงจะเป็น...เช่นกัน...ขวัญชีวา
จงตั้งตา...รอวันที่...พี่กลับไป
ถึงวันพุธ...สุดหักห้าม...ความคิดถึง
เฝ้ารำพึง...ว่าเนื้อเย็น...เป็นไฉน
จะอยู่ดี...มีสุข...ทุกข์เช่นไร
ขอฝากความ...ห่วงใย...ไปถึงเธอ
พฤหัสฯ...ตัดใจ...ไว้แน่วแน่
ไม่ยอมแพ้...ใจตัว...กลัวจะเผลอ
จะระงับ...ดวงจิต...คิดถึงเธอ
แต่ต้องเก้อ...เผลอไป...แพ้ใจตน
ครั้นวันศุกร์...ยิ่งทุกข์ตรม...ข่มไม่ไหว
ต้องแพ้ใจ...อีกค