อัลมิตรา
๏ เยื้องย่างช่างงดงาม.....เปล่งถ้อยความช่างอ่อนหวาน
ฉันทนจนเนิ่นนาน............คงถึงกาลต้องปราชัย
สุดท้ายไม่อาจห้าม..........รักติดตามจนหลงใหล
หนึ่งมิตรผู้ชิดใกล้............เฝ้าฝันใฝ่รักเพื่อนกัน ฯ
๏ ผมสลวยสวยตรึงตรา...งามลักขณาโสภาพรรณ
หมายรั้งยั้งใจฉัน..............ความมุ่งมั่นกลับมากมี
สุดท้ายให้ลุ่มหลง............เป็นมั่นคงทุกนาที
เกินห้ามความรักนี้...........กับผู้ที่เป็นเพื่อนกัน ฯ
๏ อยากเปรยเผยความนัย...รักเพียงใดเกินเสกสรร
ใคร่กอดพลอดรำพัน........กลับหวาดหวั่นพลันเกรงขาม
หากเธอไม่เป็นใจ..............เผลอบอกใครให้รู้ความ
คงละอายในทุกยาม.........ความครั่