รู้บ้างไหมความรู้สึกของฉัน ว่าแสนหวาดหวั่นสักเพียงไหน ทำไมชอบทำร้ายกันเหมือนคนไม่มีหัวใจ รู้บ้างไหมฉันก็มีตัวตน ฉันคงไม่ต้องสนใจอะไร เพราะยามอยู่ใกล้เธอคงอยากไล่ไปให้พ้น ใกล้กันใจคงยิ่งหมองหม่น รู้แล้วว่าเธออยากให้ฉันพ้นหายไปจากเธอ ฉันเป็นเพียงแค่คนคนหนึ่ง คนที่เธอเคยซึ้งห่วงกันเสมอ รักฉันกอดฉันยามพบเจอ ยามนอนยังละเมอเรียกถึงกัน ฟังสิเธอได้ยินไหม เสียงร้องไห้นั่นไงเสียงของฉัน ถึงวันนี้ค่าของฉันหมดลงอย่างฉับพลัน เพียงเพราะฉันเปลี่ยนไปจากวันวาน
961
8
0
หน้าส่วนตัว
