รักษา
สุดดวงใจด้วยฤทธิ์ความคิดถึง
เฝ้าคนึงครวญอยู่มิรู้ร้าง
ตราบพบพักตร์รักหวังยังไม่จาง
หมายเคียงข้างคู่เขนยมิเคยคลาย
ยังรอนแรมแกมเศร้า ในเงาฟ้า
ม่านน้ำตาคราจากมิพรากหาย
ท่ามแสงเดือนเลือนตานภาพราย
มิ รู้ร้ายหรือดีนี่อย่างไร
ดอกโมกยังอบอวลเต็มสวนขวัญ
ช่ออัญชัญบานรอเต็มกอไหม
พุทธรักษาข้างสระน้ำงามรำไร
แล้วเสียงไก่คงขัน เหมือนวันลา
กาสะลองที่น้องรักคงจักหอม
พวงพยอมย้อมใจขวัญทุกวันหนา
เสียงนกน้อยยังคอยปลุกทุกทิวา
ตรงที่หน้าต่างฝันตะวันเยือน
ยัง คิดถึงคนดีที่ได้จาก
ความคิดถึงยิ่งมากจากไพรเถื่อน
จำใจปาดน้ำตาที่พร่าเลือน
นับปีเดือนหมดภาระจะคืนเนาว์
รอพี่นะคนดีพี่นี่รู้
ว่าเจ