ก่องกิก
โอ้จอมขวัญคนดีของพี่เอ๋ย
ขอเฉลยเอ่ยคำย้ำห่วงหา
แม้ไม่เคยได้พบประสบตา
แต่ศรรักปักอุราพี่ได้ไง
ตั้งแต่คราวพบเธอในครั้งนั้น
หัวใจฉันเริ่มอ่อนแอและหวั่นไหว
แอบติดตามถามจิตคิดห่วงใย
แล้วทำไมรักซ่อนเร้นจึงเป็นเธอ
หาเพลงฝากจากน้องมอบไปสู่
หวังเธอรู้สิ่งที่พี่เสนอ
แม้ตัวพี่มิประเสริฐและเลิศเลอ
แต่รักเธอที่สุดสุดหัวใจ
แสนคิดถึงแก้วตาคราฝนพรำ
รักดื่มด่ำด้วยจิตพิสมัย
หวังครูกลอนคนสวยช่วยอุ่นไอ
สั่งสอนให้เขียนถ้อยร้อยลำนำ
ฝากจดหมายถึงน้องต้องซุกซ่อน
ส่งคำวอนสุดซึ้งถึงงามขำ
ขออภัยมิอาจเหน็บหรือเก็บอำ
ใจเจ้ากรรมดิ้นรนหาคนดี
แม้สุดแสนเจ็บระกำต้องจำจาก
พี่ขอฝ