อัลมิตรา
๏ สายลมโหมพัดผืนทราย..............เย็นยะเยือกย่างกราย
อกสั่นขวัญหายใจระรัว
๏ พยุงร่างอ่อนล้าตามัว....................ยังแดนอันสลัว
ถ้วนทั่วย่างสู่ราตรี
๏ ซึ่งประตูรัตติกาลยังมี....................สบแสงสว่างสี
ริบหรี่ที่เห็นเช่นฝัน
๏ เวิ้งว้างทางไกลเนื่องอนันต์...........เคยเพ้อละเมอพลัน
สารพันอันตรธานทันใด
๏ ปองพักพิงพับหลับไหล...............ณ สถานอันใด
ครั้นใคร่ได้นิทรารมย์
๏ โอ้มีกัลยาตากลม..........................สวยล้ำงามสม
ชวนชมยืนยิ้มพริ้มเพรา
๏ ครั้นสดับกังสดาลเร่งเร้า................เสมือนมนต์ดลเรา
ให้เข้าสู่ห้วงอาถรรพ์
๏ สรรพสิ่งเสมือนพบครบครัน......
6150
8
0
หน้าส่วนตัว
