เป็นอะไร ไม่รู้ ดูแปลกแปลก เมื่อหลานแยก จากไป ต่างถิ่นฐาน พออยู่อยู่ ก็ปวดหัว เหลือจะทาน คิดถึงหลาน คนดี นี้ทำไม ป่านชะนี้ หลานของลุง คงหนาวหนัก จะหนาวรัก หรือเปล่านะ น่าห่วงใย ห่วงที่สุด ห่วงจริง ห่วงจากใจ ห่วงมากมาย ห่วงหลาน ทั้งวันคืน เวลานอน ให้ห่มผ้า หนาหนาด้วย เดี๋ยวจะป่วย หมดแรง อย่าไปฝืน เมื่อตื่นแล้ว ทำอะไร ระวังลื่น หลานจงยืน ให้มั่นเหมาะ เพราะห่วงใย เสร็จธุระ อนุญาต ให้ออนเอ็ม ไทยโพเอ้ม ก็เข้ามา แต่งกลอนได้ มาคุยกัน กับเพื่อน ตามสบาย ลุงต้องไป ก่อนละกัน หลานคนดี