บานไม่รู้โรย เพียงฝนโปรย..ยังคงไม่โรยไม่หวั่นไหว หากแต่ว่า...เวลา...ที่ยืดยาวออกไป ก็ยังไม่อาจคงไว้...ต้องร่วงหล่นไป ตามกาลเวลา บานไม่รู้โรย ก็เฉาได้โดย...ไม่อาจยื้อ เพียงแค่ว่า จะช้าจะเร็ว...อย่างไร...ก็ต้องโรยรา เหมือนทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามา จะเร็วจะช้า...ก็ต้องผ่านไป