โอบกอดความห่วงใย หวั่นไหวในความคิดฝัน รู้สึกห่วงใยคนไกลกัน กลัวความผูกพันจะเลือนลาง โอบกอดความห่วงใย ด้วยหัวใจที่อ้างว้าง กลัวสายใยรักจะจืดจาง เพราะระยะทางที่ห่างไกล โอบกอดความห่างหา ด้วยแววตาที่สั่นไหว ความคิดถึงมันล้นหัวใจ น้ำใสใสจึงไหลรินจากดวงตา เทอร์จะรับรู้บ้างไหมคนไกลตา...