แมวคราว
นั่งรถทัวร์...มาเดี่ยว..ใช่เที่ยวท่อง
แววตาหมอง...เหม่อไกล..ไปถึงบ้าน
ยินข่าวพ่อ...ลื่นล้ม..ทรุดซมซาน
รีบกลับบ้าน...มาหาพ่อ..ที่รอคอย..
แปดสิบปี..แล้วหนอ..พ่อของลูก
รักพันผูก...เฝ้าดูแล..แต่ตัวจ้อย
เมื่อตรองตรึก..รำลึกมา..นั่งตาลอย
สายฝนปรอย..ริมหน้าต่าง...ช่างเยียบเย็น
เห็นภาพพ่อ...เมื่อครั้ง.ยังหนุ่มแน่น
เคยจูงแขน..ลูกยา..พาเที่ยวเล่น
ขึ้นขี่คอ...พออยู่กิน..สิ้นลำเค็ญ
พ่อใจเย็น...ยามลูกดื้อ..และถือดี
พ่อทำงาน..ทุกเมื่อ..เพื่อลูกรัก
คอยฟูมฟัก...แม้อาบเหงื่อ..เหนื่อยเหลือที่
ยามลูกร้อน...พ่อร้อนด้วย..ช่วยพัดวี
ทุกความดี...ลูกยึดมั่น...กตัญญู
ก้มกราบพ่อ...พอบอกว่า...ลูกม
1027
14
0
หน้าส่วนตัว
