ดอกกุหลาบร่วงโรยหยุดโชยกลิ่น ความหอมหวนโบยบินหลบลี้หาย กลีบสีแดงปลิดปลิวเกลื่อนกระจาย วาเลนไทน์เหลือรอยช้ำหยาดน้ำตา เพียงคำหวานหว่านล้อมน้อมจิตตรึง ดอกกุหลาบดอกหนึ่งเขาสรรค์หา กรุ่นกลิ่นไวน์ชิดชมอารมณ์พา ชั่วพริบตาถึงสวรรค์วิมาณแมน มอบให้เขาหมดสิ้นไม่มีเหลือ ทั้งโนมเนื้อเยื่อหญิงสิ่งหวงแหน รับความทุกข์ความเศร้าเข้ามาแทน หลังวงแขนโอบคลายสุขหายไป คิดกลับตัวกลับใจสายเกินแก้ เคยสงสารพ่อแม่ท่านบ้างไหม ตั้งความหวังสูงสุดเหนือสิ่งใด มิทันไรลูกมาเซ่นวาเลนไทน์