กันนาเทวี
ผ่านคืนวันวัยใสใจสุขสันต์
วิ่งเล่นกันแสนสนุกสุขหรรษา
กระโดดน้ำลุยโคลนในท้องนา
จัปปูปลาหากินในถิ่นตน
เมื่อฝนพรำฉ่ำชื้นผืนนาชุ่ม
สองมือกุมจับคันไถกลางสายฝน
ลงแขกร่วมดำนากันอึงอล
ชีวิตคนชาวนาพากลมเกลียว
ท้องทุ่งงามขจีสีสดใส
ลมพัดใบข้าวพลิ้วริ้วคลื่นเขียว
ข้าวตั้งท้องป่องกลางหว่างใบเรียว
หวังได้เกี่ยวดอกข้าวบานตระการตา
ลมชายทุ่งพัดรื่นชื่นใจหมาย
ผีเสื้อลายปีกแฉล้มแต้มเวหา
แมงปอล้อลมพัดบินลัดมา
คือชีวาแห่งทุ่งทองที่รองเรือง
หน้าเกี่ยวแล้วท้องนาค่าไพศาล
ผลผลิบานงามรวงพวงข้าวเหลือง
แม้เหนื่อยยากเพียงไรไม่แค้นเคือง
ได้ปลดเปลื้องทุกข์เข็ญเห็นรวงงาม
ชีวิตเอยชาวนาผาสุขไห