เธอเปรียบเทียบฉันเหมือนแบบฝึกหัด ตัวหนังสือเขียนหวัดตวัดหาง เว้นช่องไฟวรรคตอนไม่ถูกทาง ขุ่นระคางเคืองนักรักไม่ลง ไม่รู้ว่าจุดยืนอยู่ที่ไหน ทำสิ่งใดไม่เข้าเป้าประสงค์ ได้ยินเธอบอกกล่าวเฝ้ามึนงง ตัวฉันคงพลาดพลั้งเส้นทางรัก บุคคลิกผึ่งผายสมชายชาติ จิตเขลาขลาดตื่นเต้นเห็นประจักษ์ อยากประพฤติในกรอบมอบใจภักดิ์ ไม่รู้จักเอาใจทำคล้ายเด็ก ทุ่มทั้งตัวรักเธอเต็มหัวใจ วางมาดใหม่อยากเล่นเป็นพระเอก เหมือนดาราเหนือชั้นปั้นหน้าเก็ก ผิดสเป็คเธอมองเห็นเป็นตัวโกง....