ฤดูหนาวสั่นสะท้านหวั่นไหว ไม่มีใครอิงแอบแนบไออุ่น จิบสุรานุ่มลิ้นกลิ่นละมุน กายอบอุ่นเพราะดีกรีสีอำพัน ฤดูร้อนมิอ่อนแรงแห้งระโหย ฟองเบียร์โปรยชุ่มฉ่ำย้ำเติมฝัน เย็นสดชื่นแม้แดดจ้าท้าตะวัน แสนสุขสันต์เมื่อได้ลิ้มชิมรสเบียร์ ฤดูฝนแม้เปียกปอนก็ไม่เศร้า มีทั้งเหล้าเบียร์ไวน์ให้ได้เสีย ดื่มเพื่อปลดปล่อยกายหายอ่อนเพลีย ใจละเหี่ยจะสดชื่นคืนฝนพรำ จะฝน ร้อนหรือนอนหนาวไม่เศร้าจิต จิบเพียงนิดก็แสนสุขทุกเช้าค่ำ ขอเพียงมีเมรัยให้ดื่มประจำ ก็สุขล้ำเหลือล้นคนขี้เมา.....ฯ