ดาวอังคาs
หมุนตัวตนวนเวียนอย่างเลี่ยนค่า
จากท้องฟ้าโอฬารบ้านของฉัน
ดูตามภพระบบดาวสุริยัน
พฤหัสชัดห่างชั้นฉันอังคาs
ความภาคภูมิจุ่มใจไม่ถึงค่า
พฤหัสแน่นอนกว่าค่าสถาน
บดบังเบือนเลือนลางอันตรธาน
รับรสหวานซ่านซ่ามากกว่ากัน
ใช้พลังร่างกายข้างในมี
ปลดตัวเองหลีกลี้หนีผายผัน
หลุดระบบจบรักจักรวาล
ให้แสนนานล้านกัปดับทวาร
ไร้แสงส่องมองตัวกูผู้ร้าวจิต
ฟ้ามืดมิดนวลชิดใกล้ไกลจากฉัน
ดวงน้อยนิดคิดเบ่งใหญ่อ้ายอังคาs
ทำอวดหาญด้านหน้าท้าประชัน
ขาดแล้วขาดขาดผึงหมดตรึงใจ
แต่ทำไมใจหึงหวนมวลความฝัน
เพียงกระผีกอีกนิดหน่อยอ้อยเหลือชาน
จบสุดท้ายให้เสี้ยนหวานผ่านหายไป
ลอยลิ่วฟ้าตาจ้องมองหลุมดำ
อยากถ
1134
15
0
หน้าส่วนตัว
