เจ้าชาย
เมื่อก่อนไม่เคยได้รู้
ตอนที่มีเธออยู่ไม่เคยห่วงหา
เห็นเธอเป็นของตายเรื่อยมา
ไม่มีทีท่าว่าจะรักเธอ
ตราปจนวันนี้วันที่เธอไป
ได้ยินเสียงหัวใจมันเรียกหา
อยากให้วันที่มีเธอคืนมา
รู้วันนี้มันสายกว่า......จะมีเธอ
ก็เธอไปแล้วไปลับ
มองดูเธอเดินกลับลับตา
จริงๆเสียดายที่ไม่เคยไข่วคว้า
วันเวลาที่......มีเธอ
วันเวลาว่างเปล่า
เห็นเพียงเงาใบไม้ไหว
ได้ยินเสียงเรียกหาเธอ...อยู่ข้างใน
คิดว่าทำไม.....ไม่ดึงเธอ
....ปล่อยเธอปล่อยไปกลับใครอื่น
วันเวลาไม่หวนคืนรู้สึกได้
สมแล้วละกับคนไม่เคยสนใคร
ไม่สนใจปม้กะทั่งคนที่รัก....ตัวเอง
1318
2
0
หน้าส่วนตัว
