เกิดเป็นนกผกผินทุกถิ่นฟ้า ต้องฟันฝ่าฟากเขาเข้าป่าใหญ่ บินตะลอนร่อนเลี้ยวเที่ยวทั่วไซ้ ท่องเรื่อยไปเป็นประจำจนค่ำคืน มิอาจบ่นทนไปใช้ปีกบิน เหนื่อยแทบสิ้นสุดชีวีไม่มีฝืน คือชีวิตลิขิตไว้ใช้ยั่งยืน จึงเริงรื่นชื่นบานสราญใจ หากเหนื่อยนักพักผ่อนนอนคาคบ อยู่สงบหลบหน้าล้าแดดใส ยามบ่ายคล้อยค่อยผินโบยบินไป หากินใหม่จนมืดยืดชีวี แม้แต่คนด้นไปไม่ต่างนก ต้องโผผกผจญภัยในวิถี มุ่งข้างหน้าฝ่าฟันขยันมี มิอาจหนีหนี้ชีวิตลิขิตมา 23 เมษายน 2547
415
4
0
หน้าส่วนตัว
