ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
อันอกหักยากนักจะรักษา
แต่ใครว่าจะหมดทางนำแก้ไข
แต่มีเพียงน้อยสิ่งที่เข้าใจ
ว่าทำไมยากนักจักกู้คืน
แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่ทำได้
สิ่งนั้นไซร้คือเวลาน่าฉะฉาน
ไม่มีใครไม่รู้จักเวลากาล
มีเพียงกาลเวลาที่เข้าใจ
เราต้องใช้กาลเวลาให้รู้ค่า
เข้าใจว่ากาลเวลาช่วยรักษา
แต่ความจริงสิ่งแท้ที่ยืนนาน
ไม่ใช่กาลที่รักษาดวงใจเรา
กาลเวลาอาจเป็นสิ่งนำประกอบ
ที่ประกอบดวงใจขึ้นมาใหม่
แต่ดวงใจเกิดมาด้วยฉันใด
นั่นคือใจที่แข็งแรงและมั่นคง
เราจะต้องมุ่งมั่นนำรักษา
จงคิดว่าใจเรานั่นน่าสงสาร
ต้องเจ็บปวดรวดร้าวมาช้านาน
ต้องปณิธานกับตัวว่าจะไม่ยอม
จะไม่ยอมให้ใครทำร้ายอีก
จะไม่ทำให้ใจช้ำเข้าใจไหม