จิ้งจกวิ่งเข้าหายืดหัว ชูคอตัวตาแป๋วแจ่มใส คนเห็นก็โยนข้าวให้ไป มันก็ไซร้ข้าวกินอิ่มพี นานวันเข้ากินเข้าไปมันก็อ้วน ขาวสีนวลน่ารักกลมใส ผิวผ่องท้องขาวนวลใย กินเข้าไปกินได้กินดี ยิ่งถ้าเป็นขนมเค๊กอร่อยอร่อย มันก็ค่อยคลานเข้ามาเกือบชิดใกล้ บางครั้งก็เกาะตามขาเพื่อเตือนใจ ว่าต้องให้อาหารแล้วนะคนดี วันหนึ่งเปิดประตูมันวิ่งออก อยากไปนอกบ้านมั่งแน่ฉันสงสัย สักหลายวันก็วิ่งเข้ามาข้างใน ไม่ไปไหนอีกแล้วจ๊ะเจ้านาย