มองโทรศัพท์ที่โต๊ะตัวเก่า กรอบรูปวัยเยาว์ยังคงสดใส แต่หัวใจฉันสิไม่รู้เป็นไง วันนี้พเนจรไปที่ไหนกัน ตอนที่เธออยู่ก็ไม่รู้สึกอะไร แต่พอห่างกันไปกลับคิดฝัน อยากได้ยินเสียงคนเดิมที่คุ้นกัน แต่ไม่มีเลยสักวันที่ต่างไป ฉันก็ยังอยู่ในโลกใบเดิม แต่ความเหงากลับเพิ่มไม่ไปไหน จวนจะรุ่งเช้าเริ่มวันใหม่ แต่ฉันกลับไม่มีใครเหมือนเดิม