คนกรุงศรี
เศรษฐกิจ ผิดเพี้ยน พาเวียนหัว
หันดูตัว ชักแย่ แก้ไม่ไหว
จะจับจ่าย ซื้อของ จงมองไกล
ประหยัดไว้ ให้มาก มิยากจน
ดั่งความคิด ของเรา คงข้าท่า
ค้นตำรา รอแก้ เผื่อแผ่ผล
เป็นตัวอย่าง เยี่ยมแท้ แก่ปวงชน
มีหลายคน เอาอย่าง ท่าทางดี
ของฟุ่มเฟือย ลดได้ ก็ให้ละ
จำเป็นจะ ต้องจ่าย มิหน่ายหนี
มิต้องซื้อ ต้องหา เข้าท่าที
วันนั้นมี เพื่อนมา หาถึงเรือน
ก็คุยกัน นานจน เพื่อนบ่นหิว
หนังท้องกิ่ว ระงม เสียงลมเคลื่อน
เรามองดู รู้ได้ มิให้เตือน
ก็ชวนเพื่อน เข้าครัวมา หาของกิน
เอากระดาษ วาดไก่ย่าง วางตรงหน้า
คดข้าวมา จานใหญ่ ใจถวิล
เปิบกันจน อิ่มเอม เปรมดังจิ
1703
1
0
หน้าส่วนตัว
